نقد فیلم جواهرات تراش نخورده (Uncut Gems)

هوارد رادنر (آدام سندلر) ، در شرایطی که  تحت فشار یک سری شخصیت های خیلی بد قرار دارد فکر می کند راهی برای خلاصی یافته: او یک سنگ گران قیمت از معدنی در اتیوپی به دست می آورد که بیش از یک میلیون دلار ارزش دارد. مشکل ، یک بازیکن معروف بسکتبال است که برای پس دادن قرضش با او قراری گذاشته  و گویا این کار چندان آسان نیست .
الماس تحت فشار شدید در پوسته زمین تشکیل می شود. اما بعید به نظر می رسد این فشار به اندازه فشاری باشد که عرق قهرمان این فیلم هوارد رادنر را در می آورد. هوارد دلال وراج سنگهای قیمتی در منطقه دیاموند نیویورک ، مردی است که همیشه در شرایط بحرانی است . او در حالی معرفی می شود که عصبانی در یک موقعیت جهنمی میان دو زن (یکی همسر بی گناهش و دیگری معشوقه ستودنی اش ) دور می زند و تجارتش را در مکعبی شیشه ای از استرس انجام می دهد (موقعیتی که حتی فکر کردن به آن هم شما را عصبی می کند) . و همه اینها قبل از آن است که شما متوجه شوید آدمکش های خطرناکی در هر قدم هوارد او را تعقیب می کنند تا بدهی اش را بپردازد. هاوارد با پول ، چندان میانه خوبی ندارد بهتر بگوییم او هرگز به خاطر پولی که به دست می آورد خوشحال نمی شود و همیشه در حال قلاب انداختن برای یک موقعیت بزرگ است . فیلم جواهرات تراش نخورده همراه با هوراد به سمت هدف بزرگتری حرکت می کند : این که آیا این اتفاق او را خواهد ساخت یا خورد خواهد کرد مطلبی است که نامعلوم می نماید.
ایده یک حمله وحشتناک ، صحنه  جاخوردن ، آشپزی و ساطور و کوکائین از گودفلاس که تا دو ساعت طول می کشد ممکن است جذاب به نظر نرسد. وقتی متوجه می شوید که نقش هوارد را آدام سندلر بازی می کند ، در می یابید این فیلم آخرین فیلم نتفلیکسی او بعد از فیلم های غیرکلاسیکی مثل Ridiculous 6 و Murder Mystery است . هنوز هم تریلر “جواهرات تراش نخورده ” برادران سفدی یکی از مهیج ترین تریلرهای دوره اخیر است که دلیل اصلی آن سندلر می باشد. این یکی از بهترین عملکرد های شغلی او ست که یادآور مطالعه شخصیت هفده سال پیش  او در فیلم Punch-Drunk Love به کارگردانی پل توماس اندرسون است حتی در جاهایی پیچیده تر و جذاب تر از آن.
هوارد در این فیلم تصویری نمادین است : قسمت شغل ، قسمت جوردن بلفورت ، قسمت جری ماگویر ، لباس پرزرق و برق او در حالی که کمد لباس مشکوک و ریش ژولیده اش  را با ستاره انگشتری نگین داوود انگشت کوچکش به توازن می رساند. هوارد به ندرت می ایستد تا نفسی تازه کند ، شخصیتی که به نوبه خود خنده دار است با روحیه و دیوانه  چون همیشه. سندلر در نگاه اول یک شخصیت کاریکاتوری به نظر می رسد ولی به مرور انسانی تر و جذاب تر می شود او  در کل با یک زندگی سطح پائین پرفراز و نشیب با رویاهای بزرگ پذیرفته می شود.
این فیلم ماجرای یک فشار نفس گیر است ، یک سواری وحشیانه بر قطاری غیر قابل کنترل که هر لحظه امکان خارج شدن از ریل را با خود دارد.
او در ابتدای فیلم با نگاهی به آنچه در آخر به دست خواهد آورد می گوید “من می آیم” ، تکه سنگی از اوپال حبشی واقعی ، او این سنگ را با تلاش زیاد از طریق یک کلیپ ویدیویی در یوتیوب صاحب شده است. این سنگ معدنی کوچک که با همه رنگهای های رنگین کمانی اش می درخشد ، با نیروهای عرفانی یا بدون آن ها ، مک گوفین فیلم است ، سنگ مشخصا متعلق به هوارد است ،  و هوارد انسان منحرفی است که قصد دارد آن را به حراج بگذارد. ماجرا در شرایطی پیچیده می شود که یک سوپراستار خرافاتی NBA (کوین گارنت، بازیکن سابق سلتیکس، نقشی متا را بازی می کند که  داستان آن در سال 2012 روی داده است) ، رولکس های جعلی ، باندی از گانگسترهای محلی و فاکتورهای دیگری که بهتر است از آن ها نام نبریم هم ظاهر می شوند. و با انجام یک کار استادانه  هماهنگ و موزون پر از ضرب و شتم ، این دو برادر کارگردان جاش و بن سفدی هستند که یک بار دیگر ثابت کردند استاد به تصویر کشیدن تاریکی های پر استرس نیویورک می باشند.
ظهور 2017 آن ها با ساخت فیلم پرفروش Good Time با بازی رابرت پتینسون به عنوان یک کلاهبردار در حال ارتکاب جرم در گوشه و کنار شهر و در ادامه سرقت بانک بود. جواهرات تراش نخورده نیز بر اساس فرمول مشابهی ساخته شده است و حتی زیرکانه تر و محرک تر ، با یادآوری فیلم های کلاسیکی مثل Dog Day Afternoon و After Hours این فیلم را به اوج پیچیدگی می رساند تا جایی که هر لحظه بیننده با تنش از خود می پرسد ” حالا چه می شود؟” . اتفاقات متوالی  مثل تلاش هوارد برای دیدن بازی دخترش در نمایش مدرسه که خود یک مارپیچ خارج از کنترل است، همه نوید بخش حس غریب ترس هستند که به لطف ناتوانی هاوارد در انجام هر کاری بدون ایجاد خطرات جدید ایجاد می شوند.