نام فیلم : Hustlers (کلاهبرداران)
سال ساخت : 2019
کارگردان : لورن اسکارفیا
بازیگران : جنیفر لوپر ، کاردی بی ، لیلی راینهارت ، کنستانس وو
بودجه ساخت : 20 میلیون دلار
باکس آفیس : 150 میلیون دلار
امتیاز اس جی پلاس : 3.3 از 5
امتیاز منتقدین : 79 از 100
امتیاز IMDB : کاربران 6.5 از 10
خلاصه داستان : چند تن از رقصنده ها در پی کم شدن مشتریان تصمیم میگیرند که از کارمندان و افراد ثروتمند وال استریت کلاهبرداری کنند …
فیلم hustlers (کلاهبرداران) براساس داستان واقعی و مقاله ای که توسط جسیکا پرسلر در مجله نیویورک در سال 2015 نوشته ، ساخته شده است. تلاش این فیلم برای به تصویر کشیدن دنیایی پر از تلخ کامی برای زنان است و از دریچه ای تازه به مسئله فمنیست و زنان نگاه کرده است. زنانی که صرفاً ابزاری برای نیازهای جنسی مردان و خصوصاً وال استریت نشینان هستند. وال استریت به عنوان طبقه مردان و خصوصاً طبقه ثروتمندانی که عملاً تمام کشور را به غارت می برند و برای امیال خود هزاران دلار مصرف میکنند. و هزاران دختری که در کلوب های شبانه مشغول رقص و برآورده کردن نیاز مردان هستند.
فیلم با تم شدید فمنیستی قصد دارد بیانه ای برعلیه مردان و خصوصاً جامعه مردمحور بدهد، تا حدی که تمام شخصیت های اصلی این فیلم دختر هستند و عملاً مردها یا وسیله ای برای غارت و یا موجوداتی برای نابود کردن زندگی این دختران هستند و در بین آنها تک و توک شما مردی می بینید که اساساً شخصیت درستی داشته باشد؛جالب اینکه فرزندان آنها نیز دختر هستند.
اما نکته اصلی این است که هیچ کدام این رقصنده ها از کاری که انجام میدهند پشیمان و یا ناراحت نیستند بلکه زمانی که در سال 2008 با ورشکستگی وال استریت مواجه می شوند ، صرفاً ناراحت از پول در نیاوردن هستند تا اینکه حقیقاً خود رقصندگی و ابزاری برای شهوت رانی مردها مسئله باشد. جایی که بنده می گویم در بیان نگرش فمنیستی لنگ می زند دقیقاً همینجاست! فیلم باید این مسئله را با عمق بیشتری بازگو میکرد و نگرش خودش را به مخاطب نشان میداد ولی با بدسلقیگی آنرا به سمت صرفاً دزدانی می برند که از نداشتن دست به هرکاری میزنند و اساساً خود این ابزار بودن دیگه مسئله ای نیست. در جایی دنسیتی در انتهای فیلم بیان می کند ما از کسانی که دزدی میکردن و کلاهبرداری می کردن سرقت کردیم یعنی حالت فیلم از نگرش فمنیستی به ضدیت با کاپیتالیسم تغییر شکل میدهد ، درصورتی که در تمام زمانها وقتی آنها به پول می رسند همانند همه ی کاپیتالیسم ها رفتار می کنند و به شدت در برند و مد هستند. یا حتی جایی رامونا به جسیکا می گوید که تمام کشور همانند یک استیرپ کلوب می ماند؛ عده ای در حال تلاش برای رقصیدن و عده ای دیگر در حال تلاش برای پول ریختن هستند. یعنی سخن اصلی فیلم از سمت فمنیستی به سمت ضد سرمایه داری سوق پیدا کرده است. و این آشفتگی عملاً منظور سازندگان فیلم را عمیق کرده است.
در هر صورت جدایی از نکات ضعف کلاهبرداران ، به جرئت می توان گفت بهترین بازی جنیفرلوپز در تمام دوران حضورش در هالیوود بوده است و توانسته به شکل عالی نقشش را ایفا کند، جمعی رقصنده که در تلاش هستند به هر وسیله ای مردان را اغوا کرده و از آنها پول بیشتری بگیرند در زمان فروپاشی اقتصاد آمریکا دچار شکست شده و دست به خلاقیتی عجیب و جالبی می زنند. آنها به کمک یکدیگر و با استفاده از مواد مخدر مردان ثروتمند را اغوا کرده و تا آنجا که میشود از آن کلاهبرداری می کنند.
بخش دیگری که در فیلم به صورت بولد به تصویر کشیده می شود ، اتحاد و ارتباط عمیقی است که زنان با یکدیگر دارند. این اتحاد رمزآلودی که در بین زنان به جهت احساسات فراوان آنها است می تواند نمونه ای جالب از بیان اتحاد و همبستگی فمنیستی باشد و کارگردان در این خصوص عالی رفتار کرده و توانسته این همبستگی و عمق احساس میان زنان را به تصویر بکشد، شاید تنها بخشی از خصوصیت فمینستی که در فیلم به درستی نمایان شده است همین بخش ارتباط عاطفی و در کنار آن ارتباط مادری باشد. هرچند که مردان در نقطه مقابل موجوداتی بی رحم و بی احساس و هوس باز نمایش داده می شوند و فقط باید از آنها چپاول کرد به توجیه خود فیلم که آنها نیز چپاول می کنند و تمام قروت کشور را مانند زالو ماله خود کرده و هیچکسی هم نمی تواند به آنها معترض شود.
کلاهبرداران در خصوص جذب مخاطب و خصوصاً مخاطب خانم توانسته با فروش بی سابقه ای مواجه شود از 20 میلیون بودجه اختصاص داده شده 150 میلیون دلار به جیب بزند و این نشان می دهد که جامعه زنان با فیلم ارتباط خیلی خوبی برقرار کرده اند و احتمال دارد که سازندگان آن قسمت دومی نیز در دستور کارشان داشته باشند.
هنوز نظری ثبت نشده،نظر خود را ثبت کنید!