بررسی بازی Modern Warfare 3

در حالی که در خیابان های نیویورک ، پاریس ، لندن ، پراگ ، برلین و موارد دیگر در Modern Warfare 3 می جنگیدم ، من مدام به این موضوع بازمی گشتم. که اگر سری Call of Duty را مثلاً با Skyrim یا حتی Half-Life 2 مقایسه کنید ، این یک تجربه پسرفت کننده ، کنترل کننده و ضد بازی است. پس این را با آن بازی ها مقایسه نکنید. Modern Warfare 3 یک شوتر آرکید ریل بازی است ، با این تفاوت که می توانید پاهای خود را کمی کنترل کنید.
این احساس به این دلیل است که برای اولین بار ، Infinity Ward فیلمنامه را درست نوشته است. سناریوهای انفجاری Modern Warfare 1 و 2 شما را غالباً در تاریکی رها می کند ، مطمئن نیستید که پیشرفت به معنای کشته شدن همه دژخیمان است یا جلوگیری از سدی نامرئی برای جلوگیری از بازنویسی بی وقفه آنها. در Black Ops ، بیش از حد متن نویسی وحشی احساس غیرضروری را برای شما ایجاد کرده است. به نظر می رسد که تمام سطوح بدون نیاز به شلیک به شما منتقل می شوند.
در اینجا ، شما همیشه می دانید که چه کاری انجام می دهید ، و پاسخ تقریباً همیشه یکسان است: در حالی که همه کسانی را که در راه خود می بینید ، می کشید تا به مارکر برسید. یا برای تغییر سرعت ، شخص دیگر را دنبال کنید در حالی که همه کسانی را که در راه خود هستند ، می کشید.
این بی انصافی است ، بعضی وفت ها: روی هلی کوپتر اصله را بارگزاری میکنید یا سوار ماشین می شوید و همه کسانی را که در مسیر خود هستند ، میکشید. تا زمانی که شما به جلو حرکت می کنید ، تخیل هرگز از بین نمی رود.

این اثر تغییری نسبت به بازی های قبلی Modern Warfare است که به این معنی است که تعداد مأموریت های برجسته یا تغییر دهنده بازی کمتر است. به جای یک بخش مخفی کاری آرام و طولانی مدت ، مانند Modern Warfare 1 ، لحظه های مخفی کاری کوتاهتر و در سراسر بازی است. بسیاری از مأموریت ها اکنون قوس خود مختار خود را دارند: شروعی مخفی کارانه ، فاجعه ای در وسط و سپس فراری جسورانه.
به طوری خاص، این باعث می شود هر مأموریت یک تجربه راضی کننده باشد. در کل باعث می شود بازی احساس یکنواخت ، بی امان و طاقت فرسایی داشته باشد. در پایان ، من هزاران نفر را کشته بودم ، هر کدام با همان مجموعه مسلسل های ضربدری.
دو لحظه وجود دارد که از آن متمایز می شود ، یکی خوب و دیگری بد. خوب این است که شما در حالی که در هواپیما در آسمان هستید و در هوا غلت می زنید. با هر لرزش و چرخش آشفته ، شما و دشمنان خود به درون دیوارها پرتاب می شوید ، یا هنگامی که سعی می کنید با تپانچه خود یک تیراندازی کنید ، احساس بی وزنی دارید. کل سکانس حدود 90 ثانیه طول می کشد و بسیار درخشان است.
لحظه بد اختیاری است. در ابتدای Modern Warfare 3 یک پیام هشدار دهنده وجود دارد: “برخی از بازیکنان ممکن است برخی از محتوای بازی را در یکی از ماموریت ها ناراحت کننده یا توهین آمیز بدانند.” آیا می خواهید از آن محتوا صرف نظر کنید ، بدون اینکه بدانید واقعاً چیست ، و گزینه های آن؛”بله ، بعداً از من بپرسید” یا “نه ، من آزرده نخواهم شد”.
دروغ گفتم و مورد دوم را انتخاب کردم. من قبلاً صحنه ای را در لندن مشاهده کردم که در آن یک کودک آمریکایی منفجر می شود. شما پدر خانواده هستید ، از صحنه فیلمبرداری می کنید و همسرتان رو به شما می کند و می گوید: “این را می گیرید؟”. او منتظر است تا شما نزدیکتر شوید. انفجار تا زمانی که شما نزدیک نشوید اتفاق نمی افتد.
این اقدامی خام ، زیر چشمی ، رقت انگیز ، وحشتناک نوشته شده و تلاشی است. من با دوربین عکاسی در جهت مخالف به سمت خانواده ام قدم برداشتم ، همه ما کشته شدیم در حالی که از کنار جعبه تلفن فیلمبرداری کردم.

ما بقی قسمت های تک نفره بازی خیلی بدبینانه نیستند. وقایع Modern Warfare 2 – به ویژه مأموریت ناگوار “بدون روسیه” – جهان را درگیر جنگ همه جانبه کرده است. شما دوباره کاپیتان پرایس ، سوپ تاویش و دیگر سربازان آمریکایی ، روسی و بریتانیایی را بازی می کنید زیرا آنها سعی می کنند سرانجام ابرمجرم ماکاروف را متوقف کنند.
تغییراتی که Infinity Ward ایجاد کرده است همه برای این است که حالت چند نفره را به یک تجربه عادلانه و کمتر ناامیدکننده تبدیل کنید.
ایده های وحشتناکی مانند مزایای کماندو ، که به دشمنان اجازه می دهد با چاقو در یک زیپ لاین اجتناب ناپذیر به سمت شما زیپ کنند ، از بین رفته اند. Killstreaks به Pointstreaks تغییر شکل داده است و به شما برای گرفتن پرچم ها و کمک به تیم خود و همچنین کشتن پاداش می دهد. اگر بهترین نشانه گیری جهان را ندارید ، اکنون وابسته به موقعیت امیدوار به گرفتن موشک فضایی گاه به گاه هستید.
بیشترین پیشرفت از طریق طراحی لول حاصل می شود. نقشه سنتی چند نفره Call of Duty قبلاً کشتارگاه هایی بود که توسط چندین پنجره و یک در آشیانه بندی شده بودند و بازیکنان کم تجربه ای به عنوان گاوهای مبهوت داخل آن محبوس شده بودند. در حال حاضر آنها برای نگه داشتن افراد در حال حرکت طراحی شده اند ، هر منطقه به منطقه دیگر سرازیر می شود ، بدون حفره های توپی برای تیراندازان که در داخل پنهان شوند. من هنوز لول مورد علاقه خود را پیدا نکرده ام ، اگرچه مرکز خرید “Arkaden” آلمان مورد علاقه من است.

هر نقشه ای را که بازی کنید ، سیستم پیشرفت سریع و مداوم به شما پاداش می دهد. من در یک ساعت به لول 5 رسیدم و نود دقیقه بعد از آن به لول 10 رسیدم. تقریباً بعد از هر دور ، چیز جدیدی را باز کرده ام ، چه سلاح باشد ، چه آرم و چه حالت بازی کاملاً جدید.
از حالت های جدید Modern Warfare 3 ، Kill Confirm  حالت مورد علاقه من است. این یک ایده قدیمی است ، اما کارساز است: هر بار که یک بازیکن می میرد ، آنها یک برچسب سگ می اندازند. برای اینکه یک کشته در امتیاز تیم خود حساب شود ، باید برچسب دشمنان افتاده خود را جمع آوری کنید. به همین ترتیب ، اگر یکی از برچسب های تیم خود را جمع آوری کنید ، انکار میکنید توسط دشمن کشته شده است.
در حالی که حالت های دیگر می توانند احساس بی هدفی یا بی نظمی بدهند ، Kill Confiated  هدف شما را برای شوتینگ ایجاد می کند و نوعی کار گروهی در محیط ایجاد می کند. این سبک همچنین دراماتیک است ، زیرا بازیکنان برای بازگرداندن برچسب های یک رفیق و محروم کردن دشمن ، نقاط ناامیدکننده ای را در سراسر زمین باز ایجاد می کنند.
این لحظات درام دقیقاً همان چیزی است که بقیه چند نفره Modern Warfare 3 از آن بی بهره است. در اکثر موارد ، هر حالت که باشد ، تمام کاری که می کنید این است که می دوید و به مردم شلیک می کنید. هیچ تماشایی وجود ندارد ، هیچ گونه تعویق لحظه آخری یا فشار ناامیدکننده ای وجود ندارد. این کشتن سریع با اسلحه ها خنده دار است ، فقط با ارتقا برای مجبور کردن به بازی کردن.

اگر می خواهید برای چند نفره خود هدف داشته باشید ، حالت مشارکتی Spec Ops احتمالاً بهترین راه برای تجربه هیجان های  Modern Warfare 3  است. دو نوع وجود دارد. حالت اول حالت Survival جدید است ، که در آن شما با موج های دشمنان در حال افزایش مبارزه می کنید. بعد از هر موج ، پولی دریافت می کنید که به شما امکان می دهد سلاح های جدیدی بخرید ، مین گذاری کنید و حملات هوایی را انجام دهید. ساده و چالش برانگیز است.
حالت دوم شما را به عنوان بازرسان در حمله هواپیمایی فوق الذکر یا به عنوان سربازانی که به یک زیردریایی حمله می کنند ، مجدداً به ماموریت های اصلی کمپین تک نفره می فرستد. شما احتمالاً اولین بار موفق نخواهید شد ، اما به تدریج ، همانطور که بارها و بارها سعی می کنید ، شما و هم بازی های خود وارد میشوید تا با یکدیگر قدم بگذارید. حتی در هنگام بازی آنلاین با غریبه ها ، ما به سرعت به یک ربات کارآمد و صرفه جویی در جهان تبدیل شده ایم.
بازی های Call of Duty همیشه از یک فرمول ساده پیروی کرده اند. دستورالعمل های موردی شما در تک نفره “شلیک به مردان برای نجات جهان” و در چند نفره “شلیک به مردان برای باز کردن قفل پاداش” است. اما بازی های قبلی این فرمول را با طراحی وحشتناک بازی ، از اسکریپت ناامید کننده گرفته تا تعادل ناعادلانه ، بهم ریخته اند.
در  Modern Warfare 3 ، احساس می شود که آنها گفتند: “هی ، بیایید جلوی مزخرفات را بگیریم.” که کسی پاسخ داد ، “مطمئنا. بیایید بیشتر متوقف شویم.”  Modern Warfare 3 خطی ، نادرست نوشته شده و یک یادداشت است. هنوز ، از یک زاویه خاص ، پسرفت کننده است. همچنین سرگرم کننده.